“ik moet nog…”, “ik wil wel, maar ik moet nog..” Herkenbaar? Vaak “wil” je iets doen, zeggen, maar durf je niet omdat je vindt dat je “moet”. Zo voelt een moeder zich vaak schuldig omdat ze vindt dat ze thuis “moet” zijn als de kids van ’t school komen. Moet ze dat echt? Van wie? Van zichzelf? Waarschijnlijk wel, want niemand zegt dat, eist dat. De moeder heeft zichzelf dat zo wijs gemaakt, omdat haar moeder het ook zo deed. “Ik moet” komt voort uit een verwachting. Een verwachting gecreëerd door anderen in je familie, je omgeving, de maatschappij, je baas. Je denkt te weten wat de verwachtingen zijn van anderen, dus handel je er ook naar. Zijn deze verwachtingen realistisch? Is moeten belangrijker dan wat jij wilt? Wat ik wil, moet niet, maar ik wil het en dus doe ik het.

Moeten is dwang. Je houdt jezelf gevangen in een spiraal van regels. Als jij ’s morgens opstaat, zeg je tegen jezelf “ik moet gaan werken” of zeg je eerder “ik wil gaan werken”. “ Ik moet” berooft je van je eigen vrijheid, je eigen zijn. Het geeft een ander gevoel. Een gevoel van zwaarte, gebukt gaan onder iets dat niet het jouwe is. “Moeten” is van iemand anders. “ Ik wil” komt uit jezelf, geeft vrijheid, een licht gevoel.

Hebben we een keuze tussen “moeten” of “willen”?  Ja dat hebben we zeker. “Moeten” gebeurt in het brein, het mentale aspect dus, waar alles geprogrammeerd staat dat we aangeleerd hebben. Wat de maatschappij van ons verwacht. Werken, kinderen opvoeden, belastingen betalen, braaf luisteren naar de politiek en liefst niet te veel nadenken over wat er precies gezegd wordt, want in de politiek ‘moet’ alles.  Wat wil jij echt? “Ik wil”. Neem eens tijd om op te sommen wat jij echt wilt. Leef je dit nu? Waarom niet? “Wat heb ik nodig om mijn leven te leven dat ik wil? Wie weerhoudt mij hier van?” Misschien jijzelf wel. “Ik moet van mijn partner elke zondag mee op familiebezoek”. Wil je dat echt? Tja, misschien niet, maar je doet dat omdat jouw partner verwacht dat je meegaat. Je gaat mee omdat je je anders schuldig voelt. Je bent bang om te kwetsen. Je bent bang om de verwachtingen van anderen niet na te komen dus “ik wil” wordt “want ik moet”. 

“ik wil” is vrijheid, een licht gevoel, geluk, want je doet alleen dat nog wat je echt wilt. Is dit realistisch? Ja zeker, maar het vraagt wel oefening, training van je mind. Je mind zal er alles aan doen om je terug naar je “ik moet” fase te brengen, want dat is comfortabel voor je mind. Je mind houdt niet van veranderingen. Veranderingen kosten tijd en inzet. Het mentale gedeelte is krachtig, positief of negatief, maar jij bepaalt welke richting het uit gaat. Niemand anders. Alleen jij. We hebben altijd een keuze. Een keuze tussen “moeten” of “willen”. Dwang of vrijheid. De volgende stap is van “willen” naar “doen”. Doen wordt kunnen. Kunnen = doen = willen.